Zapatrzeni

Najczęściej przechodzimy obok siebie, a kiedy nadarza się okazja i czas do spotkania, nie umiemy tego wykorzystać, porozmawiać o rzeczach ważnych, czasem bolących, zwłaszcza o Bogu. Tęsknota do spotkań, które przynoszą satysfakcję, jest również we mnie. W przypadku bohaterów tej książki było tak samo. Większość widuję niemal codziennie. W kostiumach przygotowanych do odgrywanej roli. Prywatnie bez makijażu, w "swoim" ubraniu. Ci sami, a jednak inni. Taki był impuls, aby zobaczyć ich inaczej. Poprosiłem, aby popatrzyli na siebie w lustrze, myśląc o czymś lub kimś ważnym w życiu. Patronem tej pracy stał się św. Paweł, którego słowa: "Teraz widzimy niewyraźnie jak w zwierciadle, potem będziemy oglądać twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, potem poznam tak, jak sam zostałem poznany" stały się myślą przewodnią rozmów z moimi bohaterami. Zostałem hojnie tymi spotkaniami obdarowany. Usłyszałem refleksje i przemyślenia, które są ważne dla każdego z nas.