Pismo Leonarda

Piąta powieść Diny Rubiny w wydawnictwie Muza, przenosi czytelnika do wielu krajów, miast i miasteczek. Jest tu i nostalgiczny, kipiący życiem Kijów, i zapomniane małe miasteczka nad Renem czy na amerykańskiej prowincji, tętniące życiem, mieniące się barwami, jak na płótnach malarzy - bohaterką powieści jest kobieta - cyrkówka, kaskaderka - posiadająca niezwykły dar przewidywania oraz umiejętność pisania odwróconą, lustrzaną wersją pisma, znanego jako "pismo Leonarda". Ów dar boży jest jednak dla niej nie nagrodą a przekleństwem, dominującym jej życie Niuta jest "dziwnym dzieckiem" dla krewnych z prowincji, którzy nie chcą się nią zaopiekować po śmierci matki, "dziwną dziewczynką" dla wykształconej bezdzietnej pary z Kijowa, "dziwną uczennicą" w radzieckiej szkole, gdzie niezwykłość jest uznawana za nienormalność i bezwzględnie tępiona. Jest także "dziwną studentką" szkoły cyrkowej - chociaż w środowisku cyrkowców dziwaków akurat nie brakuje, "dziwną Ruską" - w słynnym kanadyjskim cyrku, w którym przygotowuje lustrzane show. Odtrącana przez wszystkich stara się ukrywać swoje zdolności i ułożyć sobie zwyczajne życie. Chcąc uciec od ciążącego nad nią fatum, Anna podejmuje ostateczną decyzję.