Właściwie Aleksander Głowacki.
Polski pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu.
Studiował w Warszawskiej Szkole Głównej (wydział matematyczno-fizyczny) i Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa (wydział leśny).
Był współtwórcą polskiego realizmu, kronikarzem Warszawy i myślicielem.
Wybrane dzieła: "Pałac i rudera" (opowiadanie, 1875), "Dusze w niewoli" (powieść, 1877), "Antek" (nowela, 1880), "Katarynka" (nowela, 1880), "Kamizelka" (nowela, 1880), "Placówka" (powieść, 1886), "Z legend dawnego Egiptu" (nowela, 1888), "Lalka" (powieść, 1890), "Emancypantki" (powieść, 1894), "Faraon" (powieść, 1897), "Dzieci" (powieść, 1909).
Żona: Oktawia Trembińska (14.01.1875-19.05.1912, jego śmierć), przybrany syn Emil.
.jpg)
.jpg)
