Polski powieściopisarz i tłumacz okresu modernizmu (przekładał m. in. Nietzschego, Hamsuna i Ibsena). Obok Władysława Reymonta główny przedstawiciel realizmu w literaturze Młodej Polski.
Ukończył studia przyrodnicze na uniwersytetach w Zurychu i Monachium, obronił tytuł doktora nauk przyrodniczych, zaś w roku 1895 obronił drukowaną w rok później pracę z dziedziny ichtiologii.
10 listopada 1933 „za zasługi na polu literatury” został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
