Polski pisarz, reportażysta, podróżnik, do wybuchu drugiej wojny światowej pracował w Państwowym Instytucie Meteorologicznym. Z zawodu inżynier elektryk. Był autorem prac naukowych z zakresu radiometeorologii i elektrotechniki. W 1932 roku kierował pierwszą polską wyprawą polarną na Wyspę Niedźwiedzią.
Po powstaniu warszawskim trafił do obozu koncentracyjnego Neuengamme koło Hamburga. Pracował po wojnie jako dyrektor techniczny Zjednoczenia Energetycznego Okręgu Dolnośląskiego w Jeleniej Górze oraz w Państwowym Instytucie Hydrologiczno-Meteorologicznym.
W 1950 roku osiadł w Warszawie. Działał w Związku Literatów Polskich, pełnił m.in. funkcję jego wiceprezesa. Był autorem wielu powieści młodzieżowych i reportażowych poświęconych terenom podbiegunowym; większość utworów napisał wspólnie z żoną Aliną. Otrzymał wiele nagród literackich, w tym: nagrodę Prezesa Rady Ministrów (1955), nagrodę marynistyczną im. Zaruskiego (1963), nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1969). Kawaler Orderu Uśmiechu (1970).